ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΗ ΦΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΜΠΕΛΙΟΥ & ΕΛΙΑΣ
Για τον έλεγχο και τον ̟περιορισµό της ζηµιογόνου δράσης της ίσκας και της ευτυ̟πίωσης συνιστώνται τα ̟παρακάτω καλλιεργητικά µέτρα:
Για την αντιµετώ̟πιση της φόµοψης γίνονται ψεκασµοί κατά τη βλαστική ̟περίοδο και θα
ΑΜΠΕΛΙ Πληροφορίες: Νίκος Ι. Μ̟αγκής – Ευάγγελος Αλατσατιανός 1.
ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥ ΞΥΛΟΥ ( Ίσκα, Ευτυ̟πίωση, Φόµοψη )
Οι ασθένειες του ξύλου είναι ιδιαίτερα καταστροφικές ε̟πειδή µειώνουν σταδιακά τις α̟ποδόσεις, συντοµεύουν την ̟παραγωγική ζωή του αµ̟πελώνα και αφανίζουν το φυτικό κεφάλαιο. Υ̟πάρχουν ενδείξεις σύνδεσης των τριών αυτών ασθενειών και για αυτό α̟παιτείται συνολική και διαρκής προσ̟πάθεια αντιµετώ̟πισής τους.
Για τον έλεγχο και τον ̟περιορισµό της ζηµιογόνου δράσης της ίσκας και της ευτυ̟πίωσης συνιστώνται τα ̟παρακάτω καλλιεργητικά µέτρα:
• Το κλάδεµα να γίνεται όψιµα και µε ξηρό καιρό. Η έλλειψη υγρασίας εµ̟ποδίζει την ε̟πιτυχή εγκατάσταση των ̟παθογόνων.
• Α̟ποφεύγετε τις µεγάλες κλαδοτοµές.
Φόµοψη. Προσβεβληµένες κληµατίδες.
Σύµ̟λοκο ίσκας. Προσβολή ξύλου.
Ευτυ̟πίωση. Καστανός, σκληρός µεταχρωµατισµός σχήµατος “V”.
• Υ̟πολείµµατα ξύλου ηλικίας µεγαλύτερης των 2 ετών ̟πρέ̟πει να α̟ποµακρύνονται α̟πό τον
αµ̟πελώνα και να καταστρέφονται µε φωτιά. Οι ετήσιες κληµατίδες δεν α̟ποτελούν εστίες
µόλυνσης και πµ̟ορούν να θρυµµατίζονται µε καταστροφέα στον αµ̟πελώνα.
• Έλεγχος της ζωηρότητας των αµ̟ελιών µε ορθολογική λί̟πανση. Στα υ̟περβολικά ζωηρά
̟πρέµνα ευνοείται η ̟ροσβολή τους α̟πό τις ασθένειες.
• Ε̟πανασύσταση του ̟πρέµνου. Εάν δια̟πιστωθεί η ύ̟παρξη υγιούς ξύλου στον κορµό (ξύλο
σκληρό χωρίς µεταχρωµατισµούς ή εκκρίσεις) αναλόγως του ύψους ̟που βρίσκεται, είτε
αφήνουµε το ̟πρέµνο να αναβλαστήσει, είτε κάνουµε εµβολιασµό. Εφόσον το ξύλο του κορµού
έχει εξ’ ολοκλήρου ̟προσβληθεί, τα ̟πρέµνα εκριζώνονται και καίγονται.
• Το σκίσιµο του κορµού και η διατήρηση της τοµής ανοικτής δεν εξασφαλίζει την ε̟ιβίωση του
̟πρέµνου. Η ̟πρακτική αυτή ̟πρέ̟πει να εγκαταλειφθεί.
ενηµερωθείτε µε τα σχετικά ∆ελτία.
Ε Λ Ι Α Πληροφορίες: Msc Μαρία Ζ. Ροδιτάκη, MSc, PhD Αργυρή Γ. Καλλιονάκη
Καρκίνωση.
- Χαρακτηριστικοί όγκοι σε κλαδί ελιάς.
- Σκολύτες. Βοθρία διατροφής σε κλαδίσκους.
- Σκολύτες. ∆ιακρίνονται ρινίσµατα στις οπές εξόδου ενηλίκων στις µασχάλες κλαδίσκων.
- Λειχήνες και καπνιά.
ΚΑΡΚΙΝΩΣΗ :
(Pseudomonas
savastanoi)
Οδηγίες:
Ασθένεια π̟ου οφείλεται σε βακτήριο και εκδηλώνεται µε σχηµατισµό εξογκωµάτων
“καρκινωµάτων” στα κλαδιά, στους βραχίονες ή στον κορµό. Οι µολύνσεις
γίνονται α̟πό ̟πρόσφατες, µη ε̟πουλωµένες ̟ληγές όταν ε̟πικρατεί υγρός ή
βροχερός καιρός (ράβδισµα, κλάδεµα, ̟παγετός, χαλάζι, δυνατός άνεµος ).
Ηπ ̟οικιλία Κορωνέϊκη (ψιλολιά) είναι ιδιαίτερα ευ̟παθής στο βακτήριο.
Α̟ποφεύγετε το κλάδεµα των ελαιοδέντρων µε υγρό ή βροχερό καιρό.
Κατά τη διάρκεια ξηρών ̟περιόδων συνιστάται αφαίρεση, α̟ποµάκρυνση και
κάψιµο των ̟προσβεβληµένων κλαδιών ή αφαίρεση των καρκινωµάτων α̟πό
τους κλάδους, τον κορµό και τους βραχίονες µε κοφτερό µαχαίρι και ε̟πάλειψη
των ̟πληγών µε ̟πυκνό βορδιγάλειο π̟ολτό.
Για να α̟ποφευχθεί η µετάδοση του µολύσµατος, τα εργαλεία κλαδέµατος
̟πρέ̟ει να α̟πολυµαίνονται ε̟πιµελώς και συστηµατικά.
Κατά τη βροχερή ̟περίοδο, µετά α̟πό κλάδεµα, χαλαζό̟πτωση ή ̟παγετό ̟πρέ̟πει
άµεσα να γίνεται ̟προλη̟πτικός ψεκασµός µε χαλκούχα σκευάσµατα.
Ξ Υ Λ Ο Φ Α Γ Α Ε Ν Τ Ο Μ Α :
( Σ κ ο λ ύ τ ε ς )
Οδηγίες :
Προκαλούν ξηράνσεις κλαδίσκων αλλά και εξασθένιση (καχεκτική βλάστηση, µικρή καρ̟ποφορία) ή και ξήρανση µεγαλύτερων κλάδων. Η αντιµετώ̟πιση ε̟πιτυγχάνεται κυρίως µε καλλιεργητικά µέτρα:
- Η διατήρηση των ελαιοδέντρων σε καλή κατάσταση (κλάδεµα, λί̟ανση, πότισµα) ̟περιορίζει τις ζηµιές. Παράγοντες ̟που µειώνουν την ευρωστία των δέντρων ̟πρέ̟πει να κατα̟πολεµούνται.
- Έγκαιρη αφαίρεση, α̟ποµάκρυνση και κάψιµο των ξηρών και ηµίξηρων κλάδων ̟που θα µ̟πορούσαν να α̟ποτελέσουν εστία µόλυνσης, το αργότερο µέχρι τις αρχές Μαρτίου.
- Η διατήρηση ξηρών ανα̟ποφλοίωτων κλάδων ελιάς έξω α̟πό τα σ̟πίτια ώσ̟που να χρησιµο̟ποιηθούν ως καυσόξυλα ή φράχτες α̟ποτελεί εστία πολλα̟πλασιασµού των εντόµων και ζηµιών στα γύρω ελαιόδεντρα.
ΚΑΠΝΙΑ & ΛΕΙΧΗΝΕΣ :
Οδηγίες:
Αναπτύσσονται σε ελαιώνες υγρών ̟περιοχών και σε δέντρα µε ̟πυκνή βλάστηση.
Το κλάδεµα εξασφαλίζει στα δέντρα ε̟παρκή αερισµό και φωτισµό, µειώνοντας τον
κίνδυνο σοβαρών ̟προσβολών α̟πό το κύριο αίτιο της κα̟νιάς, το λεκάνιο.
Ψεκασµός µε χαλκούχα σκευάσµατα κατά τη διάρκεια του χειµώνα βοηθά στην
α̟ποκόλληση της κα̟νιάς και των λειχήνων.
∆ΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΥΤΟΦΥΟΥΣ ΒΛΑΣΤΗΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΜΠΕΛΩΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΑΙΩΝΕΣ
Μην καταστρέφετε την ξινήθρα, δεν είναι ε̟πιζήµιο ζιζάνιο. Προστατεύει κυρίως τα ε̟πικλινή
εδάφη α̟πό τη διάβρωση, συγκρατεί τα νερά της βροχής και ανταγωνίζεται τα άλλα ζιζάνια.
Ε̟πι̟πλέον, α̟ποτελεί καταφύγιο των ωφελίµων εντόµων και η διαχείριση της αντα̟ποκρίνεται στις
α̟παιτήσεις της Ορθής Γεωργικής Πρακτικής.
Ιδιαίτερα στους ελαιώνες ̟πρέ̟πει να α̟ποφεύγετε την καταστροφή της αυτοφυούς βλάστησης
̟πριν α̟πό τα τέλη Μαρτίου στις ̟περιοχές ̟που ενδηµεί η καλόκορη. Η όψιµη ζιζανιοκτονία
συντελεί σηµαντικά στη µείωση των ζηµιών του εντόµου στην ανθοφορία της ελιάς.
Ο Προϊστάµενος ∆/νσης
Τρουλλάκης Γιάννης
Πηγή: minagric.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου