Το σιτάρι που κάνει θαύματα!!!

Η ζέα ή ζειά (triticum spelta) είναι μία ποικιλία σιταριού. Καλλιεργείται στην Ευρώπη από την αρχαιότητα. Αναφορές σε αυτήν απαντώνται σε κείμενα του Γαληνού, του Ιπποκράτη, αλλά και του Ομήρου. Μοιάζει πολύ με το σιτάρι, αλλά έχει πιο μακρύ και λεπτό στάχυ. Από τη ζέα μπορούν να παραχθούν ψωμί και άλλα αρτοσκευάσματα, ζυμαρικά καθώς και οινοπνευματώδη ποτά (βότκα, μπύρα).

Συχνά η ζέα συγχέεται με το σιτηρό emmer (Triticum dicoccum), ένα παρόμοιο αλλά διαφορετικό είδος σίτου.Αν και για πολύ καιρό, θεωρούνταν κατάλληλη μόνο για ζωοτροφή, τα τελευταία χρόνια η καλλιέργεια ζέας έχει γίνει και πάλι δημοφιλής, αφενός χάρη στη μειωμένη ανάγκη για χρήση λιπασμάτων, αφετέρου χάρη στη θρεπτική της αξία.




Ζέα και σιτάρι: διαφορές
αρχαιότητα. Αναφορές σε αυτήν απαντώνται σε κείμενα του Γαληνού, του Ιπποκράτη, αλλά και του Ομήρου. Μοιάζει πολύ με το σιτάρι, αλλά έχει πιο μακρύ και λεπτό στάχυ. Από τη ζέα μπορούν να παραχθούν ψωμί και άλλα αρτοσκευάσματα, ζυμαρικά καθώς και οινοπνευματώδη ποτά (βότκα, μπύρα).

Καθώς ανήκει στην οικογένεια των σιτηρών, η θρεπτική της αξία είναι παρόμοια με του σιταριού. Υπάρχουν ωστόσο μερικές αξιοσημείωτες διαφορές. Σε σχέση με το κοινό σιτάρι, η ζέα έχει λιγότερα κορεσμένα λίπη και αντίθετα έχει περισσότερες πρωτεΐνες, διαλυτές φυτικές ίνες και μονοακόρεστα λιπαρά οξέα. Επίσης, σύμφωνα με ορισμένες μετρήσεις η ζέα φαίνεται να περιέχει υψηλότερες ποσότητες χαλκού, μαγγάνιου, ψευδάργυρου και κοβαλτίου και άλλων ιχνοστοιχείων. Τέλος θεωρείται πιο εύπεπτη.

Στον παρακάτω πίνακα, από έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2007 στο επιστημονικό περιοδικό "Food Chemistry", βλέπουμε τη σύγκριση μεταξύ μακροθρεπτικών στοιχείων σιτάλευρου, αλευριού ζέας, ψωμιού από σιτάλευρο και ψωμιού από αλεύρι ζέας. (9) Με τους κόκκινους κύκλους έχουν επισημανθεί οι αξιοσημείωτες διαφορές .

Από την ίδια έρευνα, προκύπτει ότι ο γλυκαιμικός δείκτης (Γ.Δ.) αλλά και η αίσθηση κορεσμού του ψωμιού από ζέα δε διαφέρει σημαντικά από αυτή του σταρένιου ψωμιού (Γ.Δ> ψωμιού από ζέα:93 ΓΔ σταρένιου :100).




Μύθοι
Υπάρχει μία κοινή πεποίθηση ότι η ζέα είναι ελεύθερη γλουτένης, αλλά είναι ανακριβής. Στην πραγματικότητα περιέχει μέτριας ποιότητας γλουτένη (δείκτης γλουτένης: 48,9%), γι' αυτό και είναι καλό να μην καταναλώνεται από άτομα που πάσχουν από κοιλιοκάκη. (8), (11)



Άλλος σχετικός μύθος που συνοδεύει τη ζέα στην εγχώρια αρθρογραφία είναι ότι έχει απαγορευθεί η καλλιέργεια της στην Ελλάδα από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, και μάλιστα μετά από "εντολή" ξένων παραγόντων. Η αρχική αναφορά αυτού του μύθου γίνεται στο βιβλίο του στρατηγού και συγγραφέα Γεώργιου Αϋφαντή , "Ο ιστορικός εμπαιγμός, ξετυλίγοντας το κουβάρι της απάτης", η οποία έχει πλειστάκις αναπαραχθεί στο διαδίκτυο. Αυτό που ουδέποτε έχει αναπαραχθεί είναι πηγές που να αποδεικνύουν την αλήθεια των γραφομένων όπως το αρχικό κείμενο της νομοθεσίας, η ακριβής ημερομηνία, ο αριθμός της νομοθεσίας κλπ.



Συμπέρασμα
Η ζέα είναι ένα είδους σιτηρού, εύκολο στην καλλιέργεια και με σχετικά καλύτερη θρεπτική αξία από το κοινό σιτάρι. Δεν έχει διαφορά ως προς το θερμιδικό περιεχόμενο ή τον κορεσμό. Μπορεί να δώσει πληθώρα προϊόντων (ψωμί. ζυμαρικά, ποτά). Αναμένεται να γίνει ιδιαίτερα δημοφιλές μέσα στα επόμενα χρόνια. Δεν είναι κατάλληλη για άτομα που πάσχουν από κοιλιοκάκη.

Πηγή: thematadiatrofis.blogspot.gr/